எதற்கு இந்த வாழ்க்கை!


ஆசைப்பட்டு கேட்ட பொம்மை
கைக்கு கிடைக்காமல்
அதோ பாரு
யாரு வர்றாங்கன்னு
என்று சொல்லி
திசை திருப்பப் படுவதர்க்காகவா ?


பக்கத்து வீட்டு
பையனைப் போல்
துணி வேண்டும் என்று கேட்டதர்ற்கு
அது ஆயி என்று சொல்லி
கவனம் கவரப்படுவதர்க்காகவா ?


மிதிவண்டி இருந்தால் தான்
பள்ளிக்கு செல்வேன் என்று சொல்லி
அடம் பிடித்ததற்காக
மிதி வாங்குவதர்க்காகவா ?


மார்க்கும் போதாமல்
கொடுக்க மாவும் இல்லாமல்
பிடித்த கல்லூரியில் சேரமுடியாமல்
கிடைத்த கல்லூரியில் சேர்வதர்க்கா ?


வகுப்பில் ஆசிரியருக்காக
அமராமல்
அவளுக்காக அமர்ந்து
ஆண்டுகள் கழித்து
அரியர் வைப்பதற்காகவா ?


எதிர்பர்த்து நிற்கையிலே
எதிர்பார்ப்பை நிறைவு
செய்யாதது
ஏமாற்றும் உறவு கண்டு
மனம் புளுங்கவா ?


சுயநல உள்ளங்கள்
சுற்றி இருக்கையிலே
அப்பாவியாய் வாழ்ந்து
பிறர்க்காய் பலவும் செய்து
அவர் கால்களாலேயே மிதிபடுவதர்க்காகவா ?


அல்லது என் நண்பன்
என மார்தட்டி கொண்ட நட்பும்
என்னை புரிந்து கொள்ள மறந்தது
நினத்து
உள்ளம் கருகவா ?


எதற்காக இந்த வாழ்க்கை!

அசைபோட்டு பார்க்கிறேன்
அந்த கால நாட்களை...


என் வாழ்வின்
வசந்த கால நாட்களை....


நட்பா காதலா என
தலைப்பு தெரியாமல்
தலையை பித்துக்கொண்ட நாட்களை....


அவளையே தோழியாகவும்,
அவளையே காதலியாகவும் பாவித்து
கவிதை கிறுக்கிய நாட்களை....


அவள் என்னை பார்க்கிறாளா
என பார்த்தே
என் பொழுதை கழித்த நாட்களை....


இன்று ,நாளை
என நாட்களை நான் கடத்தி கொண்டிருக்க
என்னை கடந்து சென்ற நாட்களை....


நெருங்கி நின்று பார்க்க
பயந்த கோழையாய்
விலகி நின்று அவளை ரசித்த நாட்களை....


அவளை சுற்றி
அவளுக்கே தெரியாமல்
வட்டமடித்த நாட்களை ....


என் இன்பம்
என் துன்பம்
இரண்டையும் தந்தவள் அவள்.


இன்று அசைபோட்டு பார்க்கிறேன்...
அவளது புன்முகம் கண்டு
என்னை பூரிப்படைய செய்த நாட்களை...


அவளது துளி சோகம் கண்டு
என்னை ஆழ்துயரில் ஆழ்த்திய
கருப்பு நாட்களை ....


அவள் வரும் வழி பார்த்து
மணிக்கணக்கில்
காத்துகிடந்த நாட்களை....


அவளது கடைக்கண்
பார்வை வேண்டி
தவம் கிடந்த நாட்களை ....


அவள் பேசிய ஓரிரு வார்த்தைகள்
என்னுள் ஓயாமல்
ஒலித்துக்கொண்டிருந்த நாட்களை....


எனக்குள் எனக்காய் பிறந்த இதயம்
நித்தம் நித்தம்
அவளுக்காய் துடித்த நாட்களை ....


எவ்வளவு யோசித்தும்
பதில் கிடைக்கவில்லை
எனக்குள் தோன்றிய என் காதல்
எனக்குள்ளேயே மறைந்ததன்
மர்மம் தான் என்னவோ ....?